crossing Cambodja

Ik zat vandaag opgevouwen op de achterbank van een minibusje met 2 nederlandse zorgwerkers en kwamen samen tot een theorie. Er werd me verteld dat de kleuterschool jaren heel belangrijk voor je zijn. Logisch denken en het ontwikkelen en laten groeien van je hersenen. Dus hoe meer duplo hoe beter :-p Hier is dat heel anders, veel missen die tijd en denk dat ze daarom ook anders ontwikkeld zijn. Ze kunnen hier de hele dag zitten, thee drinken, wat hangen, kletsen, repeterend werken, of zo lijkt het op hun gemak voor hun uit turen. Zonder verveling of drang tot slopen, schuldgevoel of onrust. Ik heb het idee dat ze veel minder impulsen en signalen op dat vlak in hun hersenen krijgen. Niet het besef van tijd, verplichtingen, afspraken en dus stress. Neem lopende band werk. Als wij 10 bloembollen planten snappen wij de onderlinge afstand en het verband en gaan we door..en komen de dag erna niet meer terug..zoek maar een andere idioot.. Hier blijven ze het doen met een stokje ertussen, snappen die logica niet en doen het gerust 6 dagen per week. Met alle respect doet me denken aan koe. Gewoon de hele dag eten omdat je dat doet, wandel wat, voldaan lekker zitten en wat herkauwen. loeien op zijn tijd maar niet zwammen of zaniken, en zonder schaamte scheten laten en wat erbij hoort met meer gassen dan alle auto's op een eiland hier..lekker loeien, zo is tie ontwikkeld op celletjes in het pannetje.. Neem dan onze hersenpan. Allerlei, zeg maar gerust massa's signalen die constant die marmelade lastig vallen met alle gevolgen van dien.. onrust, verwachtingen, teleurstellngen, schaamte, boosheid, stress en te weinig ruimte voor de rest.. En tja wat is nu beter...
anyhoes zwerfde nog wat rond door Cambodja...zat in het hoofdstadje Phnom Penh.
Ik word wakker van het zonnetje dat naar binnen schijnt, ontbijtje en hup op pad..en wat zie ik tot mijn verbazing...fiets gejat. zo echt pissig, lijkt amsterdam wel. Tja, en wat doe je dan, sikkeneurig blijven.. ech nie, jammer van de borg maar live goes on. Kennelijk iemand blij gemaakt met extra centje. Laat me met scooter afzetten bij ambassade om paspoort op te halen en denk ik toch onderweg mijn fiets te zien..Adrenaline schiet door me heen. die ga ik op zijn kanus rammen.. ik kijken op de terugweg..zijn hier toch wel paar duizend grijze fietsen kom ik achter... Huur andere fiets want laat me de moed niet ontnemen, idee was om naar weeshuis te gaan. Koop op markt kleurpotloden, stiften, wat speelgoed en een volleybal en vol bepakt fiets ik erheen. Niet te vinden dus he, blijkt in smal steegje ergens in de stad en wow zoeken. En de weg wijzen, in andere taal ala, maar ze wijzen gewoon de verkeerde kant op. Uiteindelijk kom ik er toch. Zo, echt verstopt en klein. 17 kids verblijven daar. Ze zijn blij, krijg omhelzingen en ben eerste half uur druk met het volleyballen..pff en das zweten zo midden op de dag. Ze hebben wel voldoende zie ik, allemaal kleding en zie speelgoed en zakken rijst. Ze gaan ook naar school. Lees hun persoonlijk verhaal in een map. treurig allemaal. Veel hebben nog maar 1 ouder en er was dus gewoon geen geld meer om ze te verzorgen. 1 meisje heeft ook HIV, lekkere toekomst heb je dan... Breng hier wat tijd rond en fiets nog wat rond in de stad.
Dagje erna ga ik met de bus naar Sihanoukville, volle bus, zit achterin, met motor onder me en slechte stoel, maar weg maakt het goed. De 5 uurtjes zijn vol te houden. Zoek slaapplaats, bezoek wat verschillende plekken, plaats aan het strand is me te duur, aahhh budget. Vind leuk hutje, basic maar voldoende.
Dag erna lig ik vroeg op het strand. Zonnetje prikt dus zoek snel de schaduw.Mooie kustlijn. Tal van mensen die van alles willen verkopen. Fruit, vis, massage, pedicure, boeken, kleding, bedelaars, vaak met ontbrekende dingen, been of arm dus 8)...het gaat de hele dag door..je moet er maar aan wennen..en zeg geen later..want dan krijg je ze bijna niet meer weg. Het is sneu, zeker die jonge kids die met schalen op hun hoofd lopen, de hele dag in de zon, om daarna de poen af te geven aan hun ouders. Ik zeg dus ook soms, waarom ben jij niet op school. Geen geld, kost 1000 riel per dag. Koop bij kleine dondersteen een ananas en geef haar geld extra voor een week school. Tja of dat helpt, ze komt me in de middag een armbandje brengen..het schatje..In de namiddag huur ik een fiets en trappen, veel heuvels hier, versnellingen kapot en trap me suf. Ik zoek eigenlijk het lekkere buiten eten aan tafeltjes met noodles, maar ook hier kan ik dat niet echt vinden. Ga aan de sate stokjes met brood. Had ook kunnen kiezen voor eieren, dat zijn eend eieren met babyeend erin. Dat eten ze hier, ik bekijk vanaf een afstandje, 1, 2, 3 eieren met gemak, gaat me echt niet lukken...krijg dat echt niet weg.
Ik verblijf een dag of 6 zelfs in Sihanoukville, tijd ging sneller dan ik dacht. Huur scooter en zelfs een dag een electrische fiets, das top zo een ding zeg, alleen heuvel meer dan 10% moet je toch echt meetrappen. Zijn 6 stranden, een haven en dorp, tour er wat rond en ook door de verschillende toeristische plekken. Het is toeristisch maar niet zo druk vind ik. Je kan merken dat het in ontwikkeling is. Er komen grotere resorts en ook zijn er stukken strand die de komende jaren worden volgestouwd met grote hotels aan zee. Ik ontdek een strand km of 10 weg, helemaal rustig, bijna niks en wat vind ik daar....surfspullen. Een fransman die hier de winters doorbrengt. Goed spul en ja hoor, na jaren sta ik eindelijk weer eens op de plank. Elke dag vanaf uurtje of 1 steekt er windje op van zee, niet genoeg om te knallen maar wel om lekker eindje weg te varen. Lekker gevoel om weer een te zijn met het water. Ga ook dagje naar Bamboe eiland. Uurtje varen en dan zit je op mooi tropisch eiland. paar hutjes waar je kunt slapen, lekker strand en super uitzicht. Barretje, lunchen daar, volleybal met locals. veel stelletjes, romantisch hier..tja, alleen dus ga weer terug.. De avonden ga ik geregeld naar een soort van bios. Engelsman heeft ruimte gemaakt met mega scherm, super installatie en lekkere sofa's, biertje en zak chips erbij..draait elke avond paar films en dit is echt cambodja. Elke avond is er wel een stroom storing, meeste van de films die ik heb gezien was met een generator die de boel aan de pruttel hield. Wat ik ook voor het eerst ontdek. Het jeukt s'nachts en ik verdenk dit bed van beestjes...luizen ofzo...geen idee, maar leg mijn 1 dollar mega sprei uit laos maar over mijn bed. Het helpt.. Ook laat ik me 1 dag op het strand overhalen tot epileren van mijn rug...wat een fout :-(...doen ze met garen, gaat best maar men, duurt lang bij deze aap en ga toch gillen na tijdje, niet gewend he als man..:-D Op den duur gaan ze met zijn 2en op me zitten omdat ik echt wil vluchten...maar het resultaat...ahh glad manneke..
Na al deze avonturen tijd om verder te gaan. Regel shared taxi naar Kampot. Eenmaal verzamelt wil vriendelijke cambodjaan met zn 8en in 1 auto. Ok, met cambodjaantjes gaat dat wel, maar met westerse..kopen hem dus maar af en uiteindelijk met zn 5en in de toyota camra. Zijn er nog andere auto's hier? 2uurtjes verder in het pittoreske rustige dorpje. Fiets dorpje rond, ligt langs rivier en strijk daaraan neer, lees wat tijdens ondergaande zon. Beland in leuk restaurant, is verder niemand en klets wat weg met eigenaresse die goed engels kan. is met fransman getrouwd en voor ik het weet ligt het trouwboek met talloze foto's op mijn schoot.
Dag erna pak ik de scooter en rijd de kant op van een waterval, onderweg doe ik wat mooie plekken aan langs de rivier voor een shakeje. Waterval is meer stroomversnelling en waar locals zwemmen. Erachter ligt een project van Japanners die daar een waterenergie centrale bouwen met een stuwdam, das gaaf, daar wil ik kijken maar wordt bijna van het terrein afgestrapt, niet gewenst. Rijd tal van rode gravelwegen af en ik snap waarom ze hier allemaal zo hoesten. Spreek Nlse, zie je meer in dit landje trouwens, gebeurt ook grappig, kletst eerst tijdje engels tegen elkaar, enne where do you come from? Holland..THE.. dat praat gemakkelijker.. De namiddag hang ik langs de rivier met boekje. Wordt aangesproken door groep studenten van 17. Die willen van alles weten., das lachen. Tja of ik uit wil leggen hoe het gaat met vrouwen in ons land en traditie enzo.. En wat doe je dan, de waarheid van mijn ervaringen met in gedachten hoe ze hier tegen vrouwen aankijken, er mee omgaan en hun traditie...das dus keihard liegen...om bestwil.. :-p
Spreek s'avonds die stoere Argentijn uit de taxi, die zomers skileraar is in de US en in de winter de wereld rond reist. Hij adviseert me om scooter te huren en naar Kep te gaan ipv bus en sleur. Top. Huur dag erop scooter, bind tas achterop en gaan. In het ochtendzonnetje mooie rit naar mijn laatste kustplaats Kep. Vind een mooi resort tegen een berg met in de verte uitzicht op zee. Mooi houten bungalowtje. Toer wat rond, geen kip te bekennen in Kep, wat een rust.Zie hier veel huizen die er als ruine bij staan. Toegetakeld door rode Khmer. Verblijf 2 dagen in dit mooie pittoreske plaatsje. leuk woord he pittoresk? Bezoek nog wat mooie viewpoints op bergen en ga nog op zoek naar befaamde peper plantages van Kampot, maar kom ze niet tegen, en tegen de tijd dat ik bijna grens Vietnam bereik toch ergens weggetje gemist. Op scooter weer terug naar Kampot en in bus naar Phnom Penh. Hang avondje rond in de stad. Zie voor het eerst in deze stad de snolletjes, en jong zeg..Ik adviseer ze om naar school te gaan :-p Dan zet ik langzaam de weg voort naar het noorden...de grens van Laos. Heb geen zin in hele dagen bus dus splits het op in stukken. Wil eigenlijk trajecten doen met boot, maar schijnen al jaren uit de vaart te zijn en andere trajecten is het water te laag...Dus alles bus.
Eerst naar Kampon Cham. Rijke plaats en dat zie je ook wel. Langs rivier dus wandel wat rond en doe s'avonds wat internet om dit te laten onderbreken door weer eens... een stroomstoring..wow, donker dan zeg.. Vervolgen met de bus naar Strung Treng, lange rit. Tref daar Hollander en 2 amerikanen. s'avonds leren ze ons Pheffer, soort klaverjas en met biertje erbij lekker lachen. Dag erna pond over de mekong en dan richting de grens.....Laos..haahh een deken van rust die je toedekt...
Ik bedacht me net...wanneer heb ik voor het laatst regen gezien..ik kan het me niet herinneren maar zal dat over een tijdje weer dagelijks gaan beleven..:-( Zit nu in het mooi Laos, jammer dat ik weer door moet..er voelt zoiets van een verplichting...ahhhhh kus mike