seusdey Cambodja

Dag lieve mensjes. Allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar... 2008 alweer. Vol geluk, gezondheid en natuurlijk liefde..in alle facetten van het woord. Hoop dat jullie allemaal de kurken flink hebben laten knallen en voldoende euro's de lucht in hebben laten vliegen dus er een mooi feestje van hebben gemaakt. Ik zat vanochtend eens na te denken over afgelopen jaar en kwam bij het feit waar ik toevallig ook over gedroomd had.. Froukje.. Dacht terug aan dat gekkenhuis van vorig jaar. Dat ze uit al die zielige mannetjes mij koos voor in de villa. Heb er veel van geleerd en ben haar eigenlijk dubbel dankbaar. Niet alleen dat ze me er weer uitzette, dat herken ik wel in mijn relaties :-p , maar ook een blik achter dat wereldje, spiegels zien van tal van dingen van mezelf, omgaan met kritiek en zien hoe oordelen ontstaan en de wereld rondgaan. Ik ben haar ook dankbaar dat ik door haar mijn reis moest verplaatsten want oud en nieuw in een mega stad is tuurlijk super en ook ben ik de heetste seizoenen ontsprongen en zit overal werkelijk met geweldig en aangenaam weer. Warm, maar goed uit te houden en ook om nog wat te kunnen ondernemen.
Ik heb mijn laatste weekje van het oude jaar doorgebracht in Bangkok. En het viel me niet mee. Ik voelde me voor het eerst echt eenzaam. De overgang van samen reizen naar alleen was te groot, met het rammelen van mijn grijze massa, kerst, nieuwjaar en nog wat andere
dingen bracht dat me toch geregeld in een wat sombere verdrietige
gemoedstoestand. Sliep paar dagen slecht. De eerste dagen heb ik besteed aan lezen,schrijven en mediteren, mijn ticket verlengt wat me heel veel geld
koste...aarghh. Voor ieder, koop alleen een ticket heen, ook al kom je niet
meer terug omdat dat echt zou kunnen gebeuren hier, dat systeem met maandtickets, jaartickets en verplichtingen daaraan is klote....
De laatste dagen werd ik weer ondernemender. Een van de meiden van Phuket had contact met me gezocht, om haar op te zoeken in het dorp waar ze woont. Bang Lee, uurtje van BKK. Ik word opgehaald door haar en haar vriendinnen, eten wat daar, pooltje doen en zouden gaan stappen in Angor Athon, maar langzaam kom ik er achter dat ik daar ben voor mijn poen, alsof ik dat heb na failliet te zijn gegaan op nieuw ticket... Ze hebben daar weinig en de meiden zijn platzak..en ik dus schuiven...moet je mij hebben, alles op nee dus. Eerste lokale bus, 45 Bath..haha, kom je in holland de straat nog niet eens mee uit...weer terug naar BKK. Dag daarna bezocht ik een gaaf winkelcentrum in de stad. Nog nooit zoiets groots gezien, allerlei verschillende constructies om de verkeersstromen van de mensen te begeleiden en mick moet dan ook
rondkijken hoe ze deze enorme torens voorzien van airco en van electriciteit. Wat een mega installaties moeten dat zijn. Je vindt hier ook alles, alle topmerken en alles wat je maar kunt bedenken, leuk contrast met buiten waar alles in stalletjes ligt. Er zijn ook een aantal bioscopen en na eens een keer snacken bij de KFC, dat was echt jaren geleden, pak ik een filmpie. Net voor de voorstelling gaat iedereen staan en is er een eerbetoon aan de koning, muziek met foto's die voorbij komen. Nederig, ik vind het zelfs ontroerend hoe de mensen daar mee omgaan. Wat een respect en waarde heeft die man hier. Kun je je gewoon niet voorstellen met Beatje.. En ik bespeur wat ik zo vaak ervaar met de mensen hier. Ik vind ze en hun land
geweldig. Ik heb echt al meer dan een aantal keer een hartverwarmend gevoel
gehad van hun vriendelijkheid, attentheid en behulpzaamheid. Neem de keer dat we in Phuket waren, in hotel, wilde iets goedkopers en ze wijst ons
gewoon een ander hotel of dat ik op eiland Koh Lanta moest bellen naar Bangkok en Amsterdam voor mijn ticket, ik sta in zo een belshop zegt ze, als ik u was zou ik bellen met uw mobiele telefoon. Waar zul je dat in Holland ooit meemaken en om even door te slaan, die slangen bij de plee, Ruud had dat al
na 1 dag ontdekt. wat wil je met zijn ritme :-p. Na het poepen een krachtige
straal van wel barretje of 2 denk erop en voila, niks gekloot met die
kilometers papier...Ik ga thuis meteen hakken. anyhous, leuke film I am
legend..tja, zo voel ik me ook hier..
Oudjaarsdag ga ik goed los, pak vroeg ontbijtje en dan naar het Grand
Palace. Moet in lange broek dus lekker zweetje doen. rustig aan dus. Aan
Palace groot tempel complex, mooi en wat een mensen, veel thai die wensen
komen doen voor het nieuwe jaar. Ik lunch op een marktje en daarna naar Wat
Pho, waar de grote liggende Boeddha ligt, zo en die is groot, krijg hem
amper op de foto...Alleen al zijn tenen al lukt niet. S'avonds hapje eten
bij mijn favoriete stalletje, grote noodles met vis a la pad thai style en
het gevoel raakt me wat zich al vaker opdoemt. Ik voel me echt op mijn gemak
in deze mega stad. Ik kan me nog steeds niet orienteren in de stad zelf,
teveel hoge gebouwen om er een op te slaan en als herkenning te gebruiken
maar het voelt fijn en relaxt. Weet de dingen te vinden, je favoriete shake
shop, lounge bar, borrel bar, supermarkt, je guesthouse ook de grote
lijnen naar de diverse delen van de stad worden helder. Ik herken dat die
ene eikel van taxi omreed om meer te verdienen, maar kreeg het niet
uitgelegd in thai. Wat ik nooit had verwacht, altijd bij stad als
amsterdam ,leuk om te zijn maar wonen..neeeehh, gek genoeg heb ik dat hier niet. dwaal weer lekker af vandaag...pak dan de taxi naar Central world plaza waar een groot plein is ingericht voor het vieren van nieuwjaar. Als ik er sta zie ik tal van hoge gave gebouwen, super skyline, en het wordt snel drukker met thai. Zo zal het een beetje zijn op times square, alleen dan met de grote sterke G I joes tuurlijk... Ik probeer een plekje te zoeken, grijp biertje langs de kant bij kraampje en sta naar thaise optredens te luisteren. Het heeft wel wat maar ik merk dat dit niet de manier is hoe ik het nieuwe jaar in wil. Ik wil knallen, gek doen, dansen, 3 biertjes drinken... kijk wat om me heen en dit gaat het hier dan niet
worden... dus al frommelend tussen de kleine mensjes door, me uit de menigte
gewurmd en taxi weer in naar Khao San. Midden in de straat staat een DJ
lekker te stampen en een gezellige menigte danst er op los. In de 7eleven
supermarkt koop ik wat biertjes en ga er lekker tussen hossen. wat gek doen
en de sfeer zit er snel in. Het is wat amateuristisch opgesteld, de klok
doet het niet en de installatie gaat way over zijn limit. het mag de pret
niet drukken. plots is het 12 uur en in plaats van confetti vliegt het bier
in het rond. lekker verkoelend in de drukke menigte... Plots krijg ik duw
van links en staat er een bekend gezicht naast me. De 2 oostenrijkse jochies
1,5 maandje terug uit Chiang Mai. Flink aan de buckets zijn ze en met nieuwjaars sigaar gewapend. wisselen wat avonturen uit en dan is het toch echt tijd om een disco in te gaan. Ik ga naar Gullivers waar ik eerder met Ruud was geweest en een leuke avond had gehad...al was hij weer eens na ehh dit keer 3 uurtjes weg..:-p ..geintje vriendje... lekker feest binnen en raak snel aan de praat met 2 ieren. Die zitten aan de tequila en ik heb dat gif afgezworen maar ja nee zeggen is zo onbeleefd als het voor je staat. ok 2 dan en dan nokken. Daarna raak ik aan de klets met canadees en engelsman, beide getrouwd met thaise en hier werkzaam als leraar. Krijg wat info over hoe huwelijk is met thai en zooo..daar gebeuren toch ook wel dingen achter de gesloten deuren. Ze schijnen toch wel snel opgefokt te kunnen zijn...THE... Er zijn een aantal vriendinnen bij die groep dus gezellig sfeertje. Na 2 uurtjes is er het voorstel om naar echte disco te gaan, ok kwam van mij, ohhh net nieuwjaar en ik kan zo zeuren.. en ga ik met amerikaan, mike, das makkelijk en 5 thaise meiden de taxi in..en dat
gaat gemakkelijk, 5 x 45 kilo en max 1.55meter. 10 had nog wel gelukt.
Stappen leuke trance tent in, vind santaclaus hoed en podium, dus lekker
los... Tegen de tijd dat het licht wordt is mikey uitgedanst en moe...en
tegen 6uur raakt mijn hoofdje voldaan het kussen, denk nog even aan jullie
want op dat moment gaan bij jullie de kurken los....en hele lange slaap
volgt en in de namiddag word ik pas weer actief.
En het valt niet mee om mezelf op deze nieuwjaarsdag tot iets te zetten, rommel wat aan om in de avond weer in de kroeg te belanden voor een verjaardagsfeestje van 1 van de groep van de nacht ervoor. Tal van buitenlanders, al die meiden hebben een buitenlands vriendje, lache gewoon, dus klets heel wat nationaliteiten af en wisselen veel reisverhalen uit.
Dag erna kies ik heerlijk voor mezelf, uitgebreid ontbijten, massage, lezen, wat wandelen, filmpje kijken, buskaartje regelen en tas inpakken.
Ontbijtje is vroeg de dag erna en na verzamelen van tal van mensen gaat de bus langzaam op weg naar de grens. We stoppen bij hetzelfde restaurant als die maand ervoor van de visa run. Zit met toerist over die oplichtingspraktijken te praten en me dus al lekker op te fokken voor begin januari. Plots loop ik naar de bus, haal ik mijn tas eruit, haal zweedse en oostenrijker over en laat 50 gapende toeristen achter in het restaurant en roep voor een tuk tuk. We laten ons afzetten bij de grenspost, ik regel zelf mijn Visa wel, echt geen 10 euro erop voor jullie. Het is een ware Visa handel, diverse kantoortjes en het is onderhandelen, ik wil de normale prijs...maar merk dat ik niet te grote stampij moet maken..Mijn thai visa is vandaag verlopen en wil toch echt naar Cambodja.. Dus laat me toch nog paar euro pakken... Net over de grens bij cambodja begint de volgende uitdaging, ik weiger mee te doen met die corrupte gasten die me in een hotel willen stoppen en expres de bus 8 uur laten doen over de rit naar Siem Riep. Ik word al in een apart busje gezet..haha. Ik pak mijn tas, loop de lobby in en vraag of er mensen met me een taxi willen delen. Ze verzoeken me weg te gaan en ok, op de straat onderhandel ik wat met voorbij rijdende scooter rijders om taxi te regelen. Uitendelijk heb ik een taxi die ik deel met 2 indiers en een zweedse. Een waanzinnige rit..een rit des levens. Een stukje wat me te boven kwam..... Stoffig, geen zicht op waar we heen gaan, net zo onvoorspelbaar als het leven zelf. Vol overgave, de chauffeur die stuurt en rijdt op een weg vol hobbels die me geleidt. Het leven zoals de weg. Minder diepe maar ook diepe kuilen die je onverwacht lanceren in de stoel en doen schudden. De vorm van mijn ovale hoofd tijdelijk verandert met bult door aanvaring met dak, wat vervolgt wordt door een rustig stuk weg, die de rust brengt, het zicht geeft met een uitzicht zo ver als de horizon reikt, een gevoel van schoonheid en helderheid dat de voorgaande momenten doet accepteren en vergeven....
na 2 uurtjes moeten we stoppen om luchtfilter schoon te blazen. haha,nog nooit meegemaakt. En na uurtje rijden in donker, op onverharde weg, hard, weinig zicht en zonder verlichting arriveren we in 3 uurtjes in Siem Riep. Ik laat me brengen naar een guesthouse waar ik goede dingen over heb gehoord en na een bord rosti en spring rolls laat ik me lekker vallen in de simpele maar comfortabele kamer.
Inmiddels ben ik nu paar dagen in Siem Reap, leuk stadje, of doet eigenlijk meer aan als dorp.
Mijn belevenissen hier zijn voor volgend berichtje, inmiddels heb ik streaming video aan de praat dus kan nu filmpjes uploaden, iets wat ik de laatste dagen ook gedaan heb...
liefs vanuit een zonnig Cambodja.