naa sanoek Chiang Mai

Terwijl jullie lekker aan de pepernoten en chocolade letters zitten en genieten van wat die grijze mijter met deze koude dagen door jullie schoorsteen propt hier een berichtje van farang mike uit Thailand. Best wel tijdje niet geschreven dus hele chocolade letter moet er wel bij te nuttigen zijn denk..
Laatste dag van mijn verblijf in Laos doe ik ontbijtje in het ochtend zonnetje, die hier zacht van kracht is..het is hier winter... Laos is een heerlijk land, de mensen zijn hier vriendelijk, het is mooi en rustgevend en ondanks griepje kijk ik terug op 2 hele mooie weken. Neem tuk tuk naar vliegveld en pfoeh hele procedure om het land te verlaten, via immigratie dienst en nog 10 dollar betalen ook om weg te mogen.. Dan staat er een klein poppetje aan mijn shirt te trekken..ik kijk omlaag en hee. t is het japanse dametje van de olifanten excursie. We doen bakkie en dan vertrekt hun vliegtuig. Ik heb weer een propellor geval en grappig. Toestel landt, mensjes en bagage eruit, wat vliegspul erin, voila 20 minuten later zijn we al aan het taxien...dat zie ik nog niet gebeuren met een boeing.
Uurtje en dan land ik op Chiang Mai airport. Wil mijn kippies inwisselen, heb nog 6 ton...maarre die willen ze niet. Geen vertrouwen in kennelijk, dus ATM kom maar op. Neem taxi naar ini minie muttie gekozen guesthouse uit lonely planet. Ha, nog zwembad(je) ook. Lijken wel 3 gebouwen in 1, ouwe omgebouwde hal ofzo, het is niet veel, maar voor slapen en relaxen goed genoeg. En dat relaxen is ideaal voor de reisdag. Doe wat internet, verken de buurt en lees wat weg.
Dag erna vroeg op, had mail ontvangen van kiwi girls, die hier ook inmiddels zijn, om met scooter naar bijzondere Wat te gaan. Ik tref ze in hun guesthouse en samen met andere kiwi guy, Hazel, huren we 4 scooters. We nemen een automaat, proefritje, nieuw en goed spul, wel 70cc, dusse rustig aan he mikey. Ze rijden hier aan de linker kant en das enorm wennen. Na 5 minuten zijn we elkaar al kwijt en omdat het oude Chiang Mai een soort vesting is met riviertje en verkeer eenrichting is het heel wat rondjes eer we weer compleet zijn. De dames vinden het onwennig, dus de teller komt de hele dag niet boven de 25 uit. Lekker veilig voor ikke. Na kwartiertje rijden verlaten we de stad en dan is het de bergen in op weg naar Doi Suthep. We bezoeken daar Wat Phra That. Mooie tempel met super uitzicht over de stad. (2 mln mensen) We rijden naar Palace Garden, maar door ons tempo zijn die al dicht. Dan door naar dorpje Doi Pui, met mensen in klederdracht en tal van stalletjes voor verkoop. En papaver (opium) plant bloeit hier, dus sommige lopen er ook wel zweverig bij. Dan het hele eind met de scooter weer terug. Het wordt donker en is fris in de bergen, dus gelukkig is de snelheid laag anders errug koud in enkel shirtje. In de stad is het spits uur en voorsoorteren in omgekeerde wereld is echt lastig, zeker met tal van auto's en scooters om je heen, maar een voor een komen we aan. Bezoeken de zaterdag markt, groot en snacken er op los en geen idee wat het allemaal is maar het smaakt allemaal best. Daarna belanden we in een Bob Marley cafe met echte reggae mannen, dvdtjes spelen op tv en met jonge zwitserse mannetjes en 2 uit engeland wordt het een gezellige avond...en echt..het is niks die grote flessen Singha, Leo, Chang het maakt niet uit...allemaal oranje boom voor mij gevoel..echt een kanarie kop de volgende dag..pfff Maak er rustig dagje van. Mailwisselingen voor klooster, massage (helpt niet tegen kater) en bezoek zondag markt. Eet noodle soep met visballen in thai tentje en t(h)aai lekker vroeg het bedje in... Zit wel nadeel aan dat guesthouse. Aan de andere kant zit grote disco en van 23 tot 4 trilt de deur van de zware bass en de hoge stemmetjes van thai karaoke mannekes.
Dag erna ben ik inmiddels 2 maanden op pad. wow, tijd gaat toch best wel snel. Vandaag begint mijn Thai massage cursus van 3 dagen. Eindelijk weer eens wat structuur 3 dagen 09:00 uur melden en dan 6 uur massage training. Ik krijg les van vriendelijke dame, Laa, die al 9 jaar in het vak zit. Opzet is leuk, ik krijg een boek met 145 foto's, dus posities met daarachter ruimte om in eigen taal te verwoorden. Zij doet de positie voor en ik beschrijf deze vervolgens. In de middag mag ik me dan uitleven op haar. En echt, met 95 kilo, om iemands knieholte staan, een been van amper een meter vastpakken en naar een kant draaien geeft mij meteen weer behoefte aan een massage voor mijn rug. Het is veel lachen en leuke sfeer, in de middag eet ik de dagen mee met het personeel. Thaise keuken, maar dan thuis, smaakt anders en sommige dingen toch echt wel vreemde smaak en ehh durf het daar tuurlijk niet te zeggen maar niet voor herhaling vatbaar. In sommige gerechten zitten ook dingen enkel voor de smaak en die moet je dus niet eten..en na tijdje kauwen op wat boom lijkt is dat fijn te weten. En zo verlopen 3 leuke dagen, oefenen en nog eens oefenen. De avond gaan we met de kiwi girls en guy hapje eten in straat met allemaal van die kleine stalletjes waar ze eten klaar maken. je zit erachter op klein plastic krukje. De heerlijkste gerechten, wowie, dit is niet aan restaurant te tippen. We kopen een soort luchtballon 1 bij 2 meter, van stof. Steekt groot waxinelichtje aan, zeg maar pot, ballon vult zich en stijgt dan op. Echt cool. Binnenkort hier Loi Krathong, feest van het licht, waar honderden van deze ballonnen worden opgelaten.
Dagje erna lunch ik bij mexicaan, ff wat anders, en ga op zoek naar een witte broek want ja, ik ga het klooster in. Bezoek Warorot, bazaar voor Thai, vindt broek, maar echt alles tot mijn scheenbeen..prachtig gezicht natuurlijk. S'avonds eet ik met kiwi's bij Italiaan. Een mollige thaise vrouw die tijd in Italie heeft gewoond. Lekker eten en leuk om uit haar italiaans te zien komen.
Volgend dagje ben ik er vroeg bij. Lees lekker in ochtend zonnetje aan zwembad en in de middag ga ik naar Panthip Plaze, winkel centrum voor electronica..om ja...weer poging te wagen voor repareren camera..nee dus, maar in Bangkok zit Pentax dus daar moet het goed gaan komen. Lunch bij Burger King, haha, smaakt hetzelfde alleen ipv majo hier chilisaus bij de friet. Omgeven door toeristisch wahalla van Starbucks en Mac Donalds is hier de toeristische Night Bazaar. Koop lotus bloemen voor in het klooster en nog wat witte shirts...enne witte onderbroeken a la old style...ieeuuww
Laatste dagje voor klooster heb ik excursie geboekt naar Bo Sang. Wordt opgehaald door Thaise dame en ben de enige voor excursie, dus samen in haar luxe honda naar Bo Sang. We bezoeken de paraplu fabriek. Indrukwekkend hoe deze gemaakt worden. Alles met de hand, de stangen, het mechaniek, de gaatjes Wat een werk. Mooie schilderingen maken ze erop. En tja niet echt handige dingen om mee te reizen maar kan het niet laten om er geen te kopen. Daarna rijden we naar San Kampang. Allemaal bij elkaar in de buurt. Hier bezoeken we de zijde fabriek. Mooi hoe dat gaat, hoe een kokon gevormd wordt door rups, wist echt niet waar dat vandaan kwam :-~ en hoe ze van tal van kokondraadjes een zijdedraad maken. Vervolgens de weef machines. Of eigenlijk apparaat met man die hele dag klos zijde van links naar rechts schiet.. Als je dat dag in dag uit moet doen.... Flinke showroom..pittige prijzen. Bezoek daarna Laque fabriek, zilver, jade, pot, houtbewerk fabriek. Leuk om te zien hoe het allemaal gemaakt wordt. Vooral de houtbewerking. Hele werken met tal van figuren waar ze een half jaar mee bezig zijn. Kost dan ook wel 2500 dollar. Dan late lunch bij typisch Thai tentje. Drijvend op meertje. Terugweg is gids zo vriendelijk om even langs markt te rijden, had groene lotusbloemen maar is de bedoeling dat ik witte meeneem. op terugweg deel ik hier en daar waar ik al wat vaker geweest ben, internet cafe, ontbijt toko, massage salon, bar lotus bloemen uit. Zo dankbaar deze mensen. Krijg buiging en ze plaatsen de bloem in hun tempeltje die elk huisje wel heeft. S'avonds laatste voorlopige avondmaal en nuttig die met de kiwi girls. Neem Pad Thai, stevige wat taaiere noodels met vis en vlees en lekker gekruid.
De dag erna is het dan zover. Retreat in een klooster voor 10 dagen. Wat ga ik daar doen? Ik volg daar een basis cursus van 10 dagen Vipassana. Vipassana is sanskriet en betekent de dingen observeren zoals zij werkelijk zijn. Niet zoals zij schijnen te zijn. Deze theorie is ontwikkeld door Boeddha. Het gaat erom door aandachtig en oplettend te zijn tot zelfinzicht te komen. Dit doe je door bevestigen en observeren. Het observeren van je ademhaling (zitten) en bewegingen (lopen). Je focust je hierop. En het bevestigen van je staat van zijn. Dus bijvoorbeeld je gevoel boos, verdrietig, pijn, slaap, twijfel, onrustig, blij maar ook gedachten, toekomst, verleden, dromen, fantasie, verlangen. Dit bevestig je dan door tegen jezelf te zeggen thinking thinking thinking, pain pain pain... Je weet zelf wel dat als je gaat zitten en luistert naar je ademhaling of hartslag je binnen de korste keren je afdwaalt. Het doel is om inzicht te verwerven waardoor de geest meer puur wordt. Veel lijden, negatieve denkpatronen, gedachten, problemen verdwijnen en je gaat leven in the present moment..NU. Ja die is gek zullen jullie denken..3 maanden is te lang voor die knakker en het is nu echt naar zijn kale knakker gestegen... :-)
De vriendelijke dame van de massage school, Pon, brengt me in haar 29 jaar oude toyota naar Wat Ram Poeng, spreek als lampeeuung net buiten de stad. Op zich al een ervaring in dat bakkie. Bij aankomst blijkt dat ik geen kopie heb van visa en ja, kopiermachine in klooster..dacht het niet. En Pon rijdt terug de stad in om voor mij kopie te maken. De mensen zijn hier fijn. Ingetogen, vriendelijk, dankbaar, vrolijk, lekker lachen, in voor een geintje. Fijn om hier te zijn en te ervaren hoe deze mensen in het leven staan, want ja ook hier, je ziet veel verschil maar over het algemeen hebben ze niet veel.
Onderwijl krijg ik instructies van monnik, vrij zakelijk. Huisje, regels, deken, meditatie mat, kussen. Huisje of meer kamer is klein, sober, koud water en badkamer niet echt schoon. Kennelijk oude bewoner geen tijd voor, je dient het zelf schoon te houden en zo achter te laten. Niet praten en geen oogcontact, geen contact met vrouwen..ach ach please exception voor dutch mikey de both vraag ik..NEE..kijken naar de grond..
Ik krijg uitleg over mediteren en oefen met hem loop en zit meditatie. Krijg uitleg over buigen naar Boeddha en lunch met de groep. Daarna mijn kamer in en mediteren in sessies van 15 minuten. Om uurtje of 18.00 word ik verwacht voor openings ceremonie. Ben best zenuwachtig, ben enige, moet aantal buigingen maken en op bepaalde manier, eerst naar Boeddha, dan naar abbot (phrakura), mijn leraar, Ajahn Suphan en vertaler Mei Tie Lisa. Hun ook groeten en naam van abbot goed uitspreken.. Vanaf deur kniel je met handen op je borst (anjali) en op je knien beweeg je je door de kamer naar de abbot (wat is dat in NL?) en voeten mogen niet naar Boeddha wijzen dus lastig lastig. Biedt 3 schalen aan, 1 Boeddha, 2 naar Phra, met daarop lotusbloemen, wierook sticks en kaarsjes. In geknielde houding in mijn witte pakkie, maakt nu dus niet uit broek tot kniehoogte. Vervolgens moet ik de openings ceremonie met onder andere soort 8 geboden in Pali nazeggen. wow, hij praat zacht en moeilijk te verstaan dus wat zullen ze gelachen hebben als ik probeerde na te zeggen: namo tassa bhagavato arahato sammasambuddhassa. busshamsaranam gacchami, dutiyampi ,saha attha silani yacami, naccagitavaditavisukadassana-malagandha-vilepana-dharana-mandana-vibhusanatthana veramani sikkha padam samadiyami enzovoort enzovoort..zo breek je daar je bek over of niet :-)
en daarna...oefenen, oefenen en oefenen. Ik mediteer in sessies van uur. 4 x een kwartier tot uurtje of 10 en dan slapen. Vrij rustig, het geluid van de krekels en enkel...vliegtuigen. de landingsbaan ligt voor mijn gevoel naast mijn kamer en als een boeing vol gas geeft om op te gaan stijgen begrijp ik wat je doormaakt als je in Aalsmeer woont.
De volgende dag om 04 uur gaat de bel. Alsof ie ook naast mijn kamer staat. Je zit meteen recht op in je bed. Alle zwerfhonden, en dat zijn er nog al wat, janken mee, naar ik later hoor ondat dit te schel is voor hun oren. Nou, ik jank mee, wat een herrie.. Opstaan gaat best en vanaf dan bouw ik structuur op die ik redelijk consequent volhoudt. 04:00 opstaan, mediteren 06:00 ontbijt, douchen..ahhh koud dus wakker, mediteren, 10:30 lunch, mediteren, 15:00 report leraar, mediteren de avond in tot 20:30..langer kan ik mijn ogen vaak niet openhouden. Geen diner gaat me aardig af, maag knort wel maar gaat vanzelf weg. Meest van de tijd wissel ik sessies af met in kamer en in de bieb. Slapen doe ik over het algemeen goed op het harde bed, enkel dun matje, en voldoende om op 04:00 op te staan. Wel slaap ik ergens overdag een uurtje omdat je van de rust van de meditaties zo inkakt en ga dan liever ffies liggen dan dat je me een half uur zittend ziet knikkebollen, ook al mocht dat niet. het eten is sober, rijst, rijstepap met wat groenten, grote megapannen geschept op metalen bord. het is te eten maar echt lekker vind ik het maar paar keer. Eten is ook niet bedoeld voor lekker maar voor in leven houden van lichaam. yeah right, dat krijg je echt nooit mijn hersenpan in... Bij binnenkomst en weggaan 3 x buigen voor Boeddha, zit op matje grond en voor maaltijd zingen in Pali en Thai, contemplatie en dank. Zingen begint als iedereen zit en met 50 man (merendeel vrouw) was dus 10 dagen lang mijn eten koud. Niet praten of kijken, maar langzaam en bewust eten. Niet praten gaat nog, spreek toch geen thai..maar niet om me heen kijken...thaise vrouwtjes aan andere kant van de zaal...neeeeee
Er wordt van je verwacht dat je contact vermijd. Zo ben ik niet, dus doe ik niet. Sommige hadden deze houding, maar met een aantal krijg je toch wel beetje contact. Niet te veel praten is inderdaad wel goed. Je gaat vergelijken en hier ga je weer over nadenken en haalt je uit je ritme. Dan het Boeddhisme. Boeddha was een wijs man, mooie theorie, spreekt mij zeer aan. Maar waarom hebben ze hem tot 'god' gemaakt? Steeds 3 x buigen, in elke zaal waar hij staat, met hoofd op de grond, tapijt ruiken..hihi, ik heb er weinig mee, moest soms ook gewoon lachen. Je gaat zoiezo lekker in jezelf kletsen, flinke verhalen en ook je humor creeer je. Had beetje contact met Spanjaard en hij had het zo gehad, was het zat, verlangde naar paella. Hij zat tegenover me zijn rijst weg te werken en dat gezicht...ik moest gewoon de zaal uit...echt tranen met tuiten lachen.
Ik ben zelf 3 keer het klooster ontvlucht om te lunchen om de hoek bij vriendelijk vrouwtje dat langs de weg kookte. Had ik opgevangen..praten dus..voelt je toch beetje schuldig, maar was fijne afwisseling en zei tegen mezelf dat het weekend was dus iets extra. Zo mooi hoe je mentale hoofd werkt.
De leraar maakte een bijzondere indruk op me. Jong, ergens in dertig denk ik, maar zo vol rust, kalmte en humor ook. Zijn uitdrukking spreekt boekdelen.
En hoe heb ik dat dan ervaren? De eerste dagen vond ik fijn. Ik had structuur, hoe ik het deed weet ik niet, maar stond vroeg op, mediteerde tussen 8 en 10 uur per dag en had rustig en blij gevoel. Na dag 3 of 4 begon het te veranderen, mijn gevoel werd neutraal en hierdoor veranderde mijn gedachten patronen. Twijfel kwam op, wat onrust gaf, ook merkte ik dat mijn hoofd rustiger werd waardoor je je eigen gedachten als je afdwaalt ook echt hoort. En je hoort dan echt shit. Dingen die ik niet leuk vind aan mezelf. Oordelen, verlangens, visies, inzichten.. Ik kotste bijvoorbeeld van mijn perfectie en prestratie drang. Het plannen van alles. Zo helder werd het hoe ik dat in het dagelijks leven doe en dat ik daarmee mijn stress creeer. Ik begon echt te balen. Het is een mega spiegel en heel confronterend. Mijn motivatie begon ook te dalen en zat soms echt in mijn slippers. Zo apart om te zien dat je ego dan zijn kans ziet om zich weer op te werpen en te zeggen, ga weg, dit is niks voor jou, wat doe je hier. kom op, tas pakken, stad in, biertje, leuke excursie, zonnetje. Dit geeft weer twijfel en dus onrust. Het is een cirkel. Gelukkig had ik elke dag een gesprek met mijn leraar en men, je liep als een zonnetje naar buiten. Voldoende motivatie om weer door te gaan..tot de dag erna, vooral als je paar sessies had gedaan die niet lekker gingen het riedeltje weer opnieuw begon. De laatste 2 dagen kwam daar nog bij dat mijn hoofd ging zeggen, wat heb je nou geleerd, dus resultaat en verwachtingen, zonde van je tijd, alsof ik een wonder verwachte of een bepaald iets. Geruststelling dat we allemaal hetzelfde zijn, het normaal is en dat het enige wat je hoeft te doen is acknowledge. Bevestigen hoe je bent en dat het goed is. Lichamelijk was het ook pittig, pijn in je knieen en rug van het zitten, in je nek van het lopen. Sessies moest ik opbouwen naar uur lopen en zitten, met zo weinig mogelijk pauze maar ik ging halverwege terug naar 20 min. dat was dus niet de bedoeling zei hij. struggle...En wat bijzonder. Je zit daar met pijn in je knieen, wilt hem verzetten, je been wordt gevoelloos. je zegt tegen jezelf. pain pain pain pain pain pain pain pain pain pain pain en gaat terug naar je ademhaling en een aantal keren ging de pijn weg. werd ik of deel lichaam een soort gevoelloos, alsof ik er soms niet was. Voor je gevoel ben je dan ook stil. Mooie en bijzondere ervaring en zoals leraar tegen mij zei, leer jezelf vertrouwen en daarop te bouwen. Je gaat in jezelf en je eigen krachten geloven. Dat de geest krachtiger is dan het fysieke waar je inzit. Je moest oefeningen doen door met je bewustzijn naar punten te gaan in je lichaam, visualiseren alsof je ze aanraakt en echt, soms voel je warmte op die plek. En het resultaat....
Je oefent deze dagen maar de echte uitwerking komt pas in het oefenen in het leven daarna dus nu weer. En dat is ook bijzonder toen ik weer werd losgelaten in het leven hier. Ik moest weer wennen aan mensen en contact. Ik voel prikkelingen en signalen die me bewust maken van mezelf, mijn gevoel en mijn gedachten..en nu dus de taak om er wat mee te doen.
Inmiddels alweer 2 daagjes on the road maar om het niet al te lang te maken bewaar ik het voor de volgende keer. Morgen pak ik de trein naar Bangkok. Zondag tref ik daar Karin en Timo, heel leuk om ze te zien en maandag...tja dan komt Ruud aan in Bangkok en shift de vakantie toch echt naar een ander level. Samen dingen ondernemen en wat feestjes bouwen en lol maken. Heel anders dan de afgelopen periode.
Ik wens julle allen een hele fijne Sinterklaas. Met leuke kado's en veel snoepgoed. Joyce, dank voor je leuke berichtje, wat heb je aan Sinterklaas gevraagd? Een nieuw waterpistool voor van de zomer.. ben je al een beetje zenuwachtig. Groetjes daar en ook aan je zusje Nicole.
en verder liefs aan iedereen vanuit het land van de red curry..ik word helemaal inwendig gereinigd hier van de pepers....De kakkerlakken vluchten ervan hun hol in met de deur luchtdicht... :-D